Pola veka filma "Skupljači perja"
"Skupljači perja" je prvi film koji tretira položaj Roma u društvu i otkriva njihov život, prvo ostvarenje u kome Romi govore svojim jezikom. U anketi, koju je 1979. godine sproveo Institut za film među jugoslovenskim filmskim umetnicima i kritičarima, "Skupljači perja" proglašen je najboljim filmom u istoriji jugoslovenske kinematografije.
Film govori o životu Roma na severu Vojvodine, u kome igraju Bekim Fehmiu, Velimir Bata Živojinović, Olivera Vučo, Gordana Jovanović, Mija Aleksić, a smatra se jednim od najznačajnijih filmova crnog talasa i jugoslovenske kinematografije uopšte.
"Dnevnik mašinovođe" najbolji film festivala u Švedskoj
Povodom pola veka kultnog ostvarenja Aleksandra Petrovića, Muzej Jugoslavije, u saradnji sa kompanijom "Avala film Way" i Jugoslovenskom kinotekom, sutra organizuje izložbu i projekciju filma.
U holu ispred bioskopske sale kustoskinja Jovana Nedeljković i muzejski savetnik Momo Cvijović pripremili su postavku na kojoj će publika moći da vidi šešir koji je u filmu nosio Bekim Fehmiju, originalni plakat filma, televizor koji u jednoj sceni filma nosi glavni glumac, autentične fotografije sa Filmskog festivala u Puli, kada su se Tito i Jovanka Broz susreli sa glumcima iz filma 26. jula 1967, kao i prilikom susreta režisera i direktora filma sa Titom na ostrvu Vanga, 2. avgusta 1967. godine.
Pre projekcije prisustnima će se obratiti istoričarka dr Radina Vučetić i Cvijović, a specijalna gošća biće glumica i supruga Bekima Fehmiua Branka Petrić.
Film je nagrađen Velikom zlatnom arenom na 14. Filmskom festivalu u Puli, Specijalnom velikom nagradom glavnog žirija na 20. Filmskom festivalu u Kanu 1967, a bio je nominovan i za Zlatnu palmu Filmskog festivala u Kanu, kao i za Oskara za najbolji film na stranom jeziku 1968. godine.
- Aleksandar Petrović slika bogatom paletom život Roma (njegov prvi film u koloru) Pred nama je jedna opora zemlja, Vojvodina, i u njoj opori i opojni ljudi Cigani. I mi smo odmah u vlasti te ekstatične, bujne i strastvene rapsodije u kojoj naporedo žive jedan Šagal i jedan Konjović, u kojoj se humor preobražava u dramu, drama u poeziju, poezija u neku ogromnu čežnju i prkos i pobunu i izazov sudbini i ljudskoj predestiniranosti - napisao je Mića Milošević u "Borbi" (21. 6. 1967).