MRAČNE TAJNE ADE CIGANLIJE: Tamo se nalazilo JEZIVO mesto za koje malo ko zna
Beograd, grad na dve reke. Njegova istorija je toliko živopisna, a kako i ne bi bila kada traje više od sedam milenijuma. Svaki deo grada ima neku svoju priču, svoj način nastanka, svoju legendu.
MALI GRAD HRABRIH BORACA PROTIV KORONE: Premijerka objavila gde je vakcinisano 60 odsto punoletnog stanovništva
POSTAJE VAŽNO I KADA STE SE VAKCINISALI: EU uvela nova pravila za ulazak u zemlje, vakcina dobila ROK VAŽENJA
ZAŠTO OLIMPIJCI GRIZU MEDALJE KADA SE FOTOGRAFIŠU? Razlog je BIZARAN i iznenadiće mnoge
Na osnovu svoje istorijske prošlosti svaki deo grada je dobio svoj naziv. Nekada je postojala samo opština grada Beograda, a nakon Drugog svetskog rata seoske opštine dobijaju svoja imena na osnovu osobenosti.
Nekada ostrvo na Savi, a danas poluostrvo koje su ljudi napravili. Tako se zove i jezero koje je nastalo pregrađivanjem Save. Danas je ovo omiljeno izletište Beograđana, zapravo višenamenska rekreaciona zona u Beogradu. Predstavlja i nekadašnje omraženo mesto sa zatvorom u kome su se obavljale i smrtne kazne, a danas "beogradsko more".
Zatvor je izgrađen 1920. godine kao zatvor Okružnog suda u Beogradu, za "teže" zatvorenike. Nalazio se na samom početku ostrva, otprilike gde se danas nalazi zgrada Uprave Ade Ciganlije i restoran "Jezero". Vremenom su "teži zatvorenici" sve češće postajali politički zatvorenici koji su ovde bili zatvarani, uglavnom komunisti i pripadnici drugih ilegalnih organizacija.
Nakon uvođenja Šestojanuarske diktature, 1929. godine i formiranja Državnog suda za zaštitu države zatvor na Adi Ciganliji je postao istražni zatvor ovog suda. U njemu su boravili optuženi kojima se sudilo pred ovim sudom, najčešće pripadnicima ilegalne Komunističke partije Jugoslavije, stranim špijunima ili nekim drugim ilegalnim organizacijama i udruženjima. Ovu namenu zatvor je zadržao sve do 1941. godine.
Uslovi u ovom zatvoru su bili teški, slični poput onih u zloglasnoj "Glavnjači". Sve do 1930-ih godina oko zatvorskih zgrada nije postojao zid, pa su zatvorenici morali da se kreću okovani lancima. U dvorištu zatvora su se nalazila vešala, koja su služila za pogubljenja.
Nakon Drugog svetskog rata, zatvor je bio korišćen za potrebe Odeljenja za zaštitu naroda (OZNA) za Srbiju i ponovo je bio korišćen za političke zatvorenike. Prema nekim tvrdnjama, upravo u dvorištu ovog zatvora je 17. jula 1946. godine streljan Draža Mihailović, vođa Ravnogorskog pokreta i JVuO, mada ova tvrdnja još uvek nije zvanično potvrđena. Kasnije su ovde bili zatvarani i drugi politički zatvorenci.
Zatvor je postojao sve do 1954. godine kada je zatvoren. Zgrada zatvora je srušena 1956. godine, jer se već naredne 1957. počelo sa uređenjem ovog prostora za potrebe izletišta i kupališta. Do 1967. godine završeni su radovi na uređivanju Ade i njenog pregrađivanju izgradnjom nasipa sa gornje i donje strane rukavca čime je formirano Savsko jezero.