PLACEVI NA TERAZIJAMA SU SE NEKADA DELILI BESPLATNO: Znate li ko je tada bio gradonačelnik?
Sve dok Beograd 1841. nije proglašen za prestonicu – pa i u godinama nakon toga – gradonačelnikom se, zapravo, podrazumevala funkcija upravitelja varoši. Pre no što je grad "tranzitirao" ka prestonici, te se dužnosti na kratko prihvatio Vuk Stefanović Karadžić. Još nekoliko godina moralo je proći dok se u ovoj ulozi nije našao čovek koji će u istoriji biti upamćen kao prvi gradonačelnik Beograda.
IZ VRANJA KROJIO SVETSKU ISTORIJU! NACIONALNI HEROJ, A SRBIJA TO NE ZNA: On je junak koji je obučavao Principa
DA LI SE POJAM LEPOTE PROMENIO? Ovako su izgledale misice Srbije i Hrvatske pre 90 godina (FOTO)
NEMA TOG KO JE NIJE VOLEO: Kraljica Marija je na današnji dan priređivala nešto čarobno!
Rođen 1792. godine u Belom Potoku, u podnožju Avale, sin vojvode Vase Čarapića – Ilija Čarapić, postao je gročanski vojvoda sa samo 18 godina nakon smrti strica Atanasija Čarapića, koji je poginuo nedaleko od Prahova.
Na čelo prestonice došao je davne 1839. godine (7. maj) i na toj poziciji ostao je jedva nešto više od godinu dana.
Ilija Čarapić bio je oženjen Stamenkom Кarađorđević i nije imao dece. Bio je očuh Stamenkine dece iz prvog braka, sina Кuzmana i kćerke Jelene koja je udata za Đorđa Radojlovića, rodonačelnika porodice Radojlović.
Ono što se izdvaja kao veoma interesantno jeste podatak da su se u njegovo vreme besplatno delili placevi za izgradnju kuća na Terazijama, koje tada još uvek nisu zaživele kao sam centar grada. Interesovanje je uprkos tome bilo zanemarljivo, pre svega jer su Terazije u ono vreme bile sama periferija varoši.
Otac mu je bio poznat i kao Zmaj od Avale jednog od najistaknutijih boraca u ustanku protiv dahija. Vojvoda Čarapić bio je znan po velikom preziru prema Turcima. Angažovanje u borbama protiv najvećeg srpskog neprijatelja donelo mu je naklonost Karađorđa Petrovića, a pogibija tokom borbe za Beograd 1806. godine i važno mesto u srpskoj istoriji.
O delovanju Ilije Čarapića zna se i da je jedno vreme bio u sukobu sa Milošem Obrenovićem. Zbog toga je 1835. godine i penzionisan, ali nakon Miloševog odlaska sa vlasti ponovo je vraćen u službu. Sa voždom Karađorđem je, pak, nakon udaje za njegovu kćer Stamenku delio porodične veze.