MESTO KOJE ODIŠE ISTORIJOM I ZNAMENITOSTIMA: Svetski poznate i priznate ličnosti dolaze baš odavde - iz Bogatića (FOTO)
Bogatić je naselje, ali i središte istoimene opštine Bogatić koja se nalazi u Mačvanskom okrugu. Udaljeno oko stotinak kilometara, zapadno, od glavnog grada Beograda, predstavlja Srbiju u najlepšem svetlu ne samo u okviru svojih granica, nego i šire, i ne samo po lepoti i prirodnim bogatstvima, već i po poznatim ličnostima koje su svojim radom i delom ispisali bogatu istoriju kako Srbije, tako i Bogatića.
PRVI PREDSEDNIK SAD KOJI JE POSETIO JUGOSLAVIJU: Upamćen je po skandalu, a Tito ga je nasamario jednom rečenicom
KO JE BIO DESPOT STEFAN LAZAREVIĆ: Veliki vladar Srbije na vlast došao sa svega 13 godina! (FOTO/VIDEO)
ODOLELA JE MNOGIM RAZARANJIMA: U crkvi Presvete Bogorodice nalazi se nešto što se nigde u Srbiji ne može naći
Okolina Bogatića bila je naseljena još pre početka naše ere. Za vreme rimske vladavine u ovoj oblasti razvila su se mnoga naselja, a izgleda, i na području gde se nalazi današnji Bogatić, jer su ovde pronađeni fragmenti rimskih cigala i crepova. Za vreme prvog srpskog ustanka, Bogatić je bio središte Mačve. Godine 1818. imao je 201 kuću. Za vreme kneza Miloša, počela su da se uređuju sela u Mačvi. Tada je i Bogatić dobio tip gradskog, mačvanskog, drumskog naselja. Varošicom je proglašen 1924. godine.
Zbog svoje burne istorije, ratovanja, gubitaka, ali i herojskih osvajanja, Mačva, ali pre svega Bogatić kao što mu i samo ime kaže, postao je, i do dan danas ostao opština bogata istorijom zahvaljujući mnogobrojnim poznatim ličnostima koji su bili stanovnici Mačve, i samog Bogatića.
Prva asocijacija na Mačvu i Bogatić jesu ove ličnosti:
Janko Veselinović
Janko Veselinović po broju objavljenih radova spada u kategoriju najplodnijih srpskih pripovedača. Prema tvrđenju Stevana Jelače, koji je priredio celokupna Jankova dela, za dvadesetak godina stvaralaštva Janko je objavio 127 pripovedaka, dva romana i dva pozorišna komada. Iza Janka Veselinovića su ostala i dva nezavršena romana.
U svojim pripovetkama Janko je slikao svoju Mačvu u kojoj je rođen i koju je strasno voleo, i Posavotamnavu, koju je upoznao kao učitelj u Svileuvi i Koceljevi. Njegove pripovetke su posvećene seljacima, čiji život želi da prikaže što izvornije, ali i da idealizuje sklad i harmoniju porodične zadruge.
Milić Stanković - Milić od Mačve, akademski slikar
Milić Stanković (Milić od Mačve) je rođen 30. oktobra 1934, godine u Belotiću, a umro 8. decembra 2000. godine u Beogradu. Jedan je od najeminentnijih srpskih slikara XX veka. Diplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti 1959. godine, nakon toga je bio na studijskom boravku u Parizu. Prvu samostalnu izložbu otvorio je 1. septembra 1959. u Beogradu. Prvu samostalnu izložbu u inostranstvu imao je 1964. godine u Ženevi. Član je ULUS od 1960. godine. Tokom 1964. i 1965. godine živeo je i radio u Parizu, potom u Beogradu, Briselu, Belotiću, na Zlatiboru i na Pirosu (Grčka).
Stojan Čupić Zmaj od Noćaja
Veomа rаno je ostаo bez roditeljа, pа iаko mlаd, аli i nаjstаriji u porodici, odlučio je dа se preseli u Srbiju. Sа tri sestre zаputio se u Mаčvu u Crnobаrski sаlаš, gde mu je živeo dedа po ocu. Iаko krаjem 18. vekа u Srbiji nije bilo nikаkvih školа u kojimа bi se decа opismenjаvаlа, Stojаnu je to nekаko pošlo zа rukom, verovаtno, smаtrа se, u nekom od mаčvаnskih mаnаstrirа.
U Crnobаrskom sаlаšu i okolini počeo je dа se bаvi trgovinom stoke. Bistrog, okretnog i odlučnog momkа zаpаzio je Strаhinjа Čupić iz susednog Noćаjskog sаlаšа. Mlаdić mu se svideo, pа mu je predložio dа gа posini. Stojаn je to prihvаtio i svom imenu dodаo poočimovo prezime Čupić.
Dragan Đuričić - akademski slikar
Rođen je 1961. u Bogatiću. Likovnu akademiju završio 1988. godine. Umro 6. juna 2003. godine. Slikar ravnice i ljudske duše Ubogi prosjaci, pospani pijanci, starine izborana lica, čedne lepotice nabreklih grudi, vitezi od opanka, na junskoj vrelini izranjaju oko odra usnulog slikara portreta, večno zaljubljenog u klasično realističko, figurativno slikarstvo, nezaboravnih majstora baroka Rubensa i Rembranta.
Njegovoj seljanki koja je naprtila tešku korpu kukuruza klecaju kolena, a igra svetlosti na drinskoj plaži gradi prelepi lik i oblik kupačice. Iz ustreptale vreline izranjaju stari čiraci, pleteni baloni šljivovice, hajdučka puška kremenjača i kubure. Na trenutak bljesnu gnjile kruške, natrule žute dunje, zrele kolačare i axinke, te zaboravljeni naslani, plotivi i šumarci zavičaja.
Miloš S. Milojević - istoričar, političar i književnik
Rođen je u Crnoj Bаri 16. oktobrа 1840. godine. Otаc mu je bio sveštenik. Gimnаziju je zаvršio u Beogrаdu, gde je 1862. godine diplomirаo nа Prаvnom fаkultetu. Potom odlаzi u Moskvu gde nаstаvljа školovаnje. Diplomirаo je nа Istorijsko-filozofskom fаkultetu istovremeno izučаvаjući uporednu filologiju živih i izumrlih slovenskih plemenа s političkom i uporednom književnošću. Podstаknut usvojenim znаnjimа, prvi put se jаvno oglаšаvа 1866. god. člаnkom Propаgаnde u Turskoj, obzirom dа su Srbi u to vreme još uvek pod strаnom vlаšću. Osnovаo je i Drugo odeljenje Bogoslovije zа koje probirа studente iz svih srpskih krаjevа pod Turcimа i hitno ih spremа zа učitelje i sveštenike u neoslobođenim krаjevimа.
Panta Mihajlović
Bio je srpski inženjer i pionir na polju telekomunikacija. Uveo je prve telefone u Beogradu. U Beču je završio elektrotehničku školu, zatim otišao u Švajcarsku, a odatle u Berlin, gde kao priznati stručnjak stupa na posao kod firme Simens-Halske. Za šefa firme Simens-Halske u Njujorku je postavljen 1873. Od 1875. ponovo je u Srbiji gde stupa na rad u tehničko odeljenje vojne fabrike u Kragujevcu. 1882. godine dobio je koncesiju za izgradnju telefonskih stanica u Beogradu i Srbiji. Između zgrada na uglu Bulevara Kralja Aleksandra i inženjerske kasarne na Paliluli uveo je prvu telefonsku liniju u Beogradu, 14. marta 1883. Šef Telegrafsko-telefonskog odseka Direkcija državnih železnica postao je 1885. Veštak za ispitivanje lošeg stanja električne mreže u Beogradu postao je 1905. Bio je i nadzorni inženjer električne centrale na dvoru od 1908. Umro je 7. februara 1932. godine, u Beogradu, od zapaljenja pluća i paralize srca.
Milenko Zablaćanski
Milenko Zablaćanski rođen je 1955. godine u Bogatiću gde je završio gimnaziju. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesorke Ognjenke Milićević. U beogradskom Pozorištu na Terazijama ostvario je uloge u predstavama "Trajkovići", "Heroji", "Kabare", "Svetlosti pozornice", "Lutka s naslovne strane", "Svadba u kupatilu" i drugim. Širu popularnost stekao je igrajući u televizijskim dramama, a posebno u serijama Siniše Pavića "Srećni ljudi", "Porodično blago", "Stižu dolari" i "Bela lađa". Bio je oženjen balerinom Snežanom Vesković sa kojom ima dvoje dece. Život je izgubio u saobraćajnoj nesreći 2008. godine.
Milivoje Martinović, Martin, legenda mačvanskog glumišta, Mlađa Milošević, lekar, Branko Đurković, dirigent ali i mnogi drugi poznati sportisti, pevači, igrači, glumci... Krasili su Bogatić, ali i čitavu Mačvu i od nje napravili svetski prepoznatljivu opštinu koja se diči i ponosi svojom istorijom.
Projekat je finansiran iz budžeta opštine Bogatić. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.