Srbi danas slave RODONAČELNIKA svoje crkve: U trenutku kad je umro DOGODILO SE ČUDO
Stefan Nemanja, veliki župan Raške, rođen je u Ribnici na Morači, današnjoj Podgorici, verovatno 1114. godine, a vladao je nečim što se u našoj istoriografiji popularno zove istočnim srpskim zemljama. O pravoj državi Srbiji, a ne teritorijama lokalnih velmoža i vazala tadašnjih velesila (Vizantije, Mađarske, Bugarske...) može se govoriti tek nakon oslobađanja od Osmanlijske carevine.
OVO SE ZOVE HUMANOST: Nina želi DA POMAŽE roditeljima autistične dece, njen cilj je NESVAKIDAŠNJI!
Jedan je od najznačajnijih srpskih vladara, najmlađi sin vlastelina Zavide, otac Svetog Save, ktitor, odani branitelj pravoslavlja... Tadašnju srpsku državu uspeo je da proširi, aktivno se borio protiv hrišćana bogumila i ostalih "jeretika" odnosno onih koji su imali različito viđenje Hrista od zvanične verzije tada već šest decenija podeljene Hrišćanske crkve.
Zbog toga se i Stefan Nemanja smatra rodonačelnikom Srpske pravoslavne crkve.
Kršten kao katolik
Stefan Nemanja je prvi put kršten u rimokatoličkoj crkvi po latinskom obredu, a kada se vratio u Rašku krstio se drugi put - u crkvi Svetih Petra i Pavla u Rasu po grčkom običaju.
Prevratom je preuzeo presto velikih župana Raške, s braćom svrgnuo dinastiju Vukanovića, a vlast je preuzeo oko 1167. godine kada je starijeg brata Tihomira proterao iz zemlje.
Vizantija i Mađarska su često bile u sukobu, a župani Raške saveznici mađarske kraljevine.
To je pokušao da promeni vizantijski car Manojlo Komnin tako što je postavio Tihomira za upravnika Raške 1163. godine.
Čudo nakon smrti
Stefan Nemanja umro je u Hilandaru 1199. godine. Prema verovanju, u trenutku kada je umro, prostoriju je obasjala svetlost. Sledeće godine je kanonizovan. Njegove mošti su točile sveto miro pa je zbog toga i nazvan Sveti Simeon Mirotočivi. Monah Sava je preneo njegove posmrtne ostatke 1208. godine u Rašku da bi nad njima izmirio svoju stariju braću Stefana i Vukana koji su se borili za vlast. Njegove mošti se i danas nalaze u Studenici.
Stefan Nemanja je zbacio Tihomira i vrhovnu vlast Vizantije.
Usledili su novi napadi i kako bi spasao svoju zemlju i narod otišao je kod Komnina da moli za oprost i priznao ga za svog suverena. Nakon smrti Komnina počeo je napade na vizantijsku teritoriju i širenje vlasti na okolne srpske oblasti.
Širenje države zaustavilo se 1190. godine porazom na Moravi. Raška je tada postala vizantijski vazal, ali je Stefanu Nemanji priznat deo osvojenog.
Povukao se sa vlasti i zamonašio 1196. godine. On je pravoslavlje uspostavio kao državnu religiju. Mnogo se oslanjao na crkvu koja je nastojala da mu pomogne, pa je tako pravoslavlje postalo državna vera, a širom Srbije počeli su da se grade manastiri i crkve. Kada je utvrdio državu i u njoj pravoslavnu veru zamonašio se sledeći primer svog sina Save u manastiru Studenica.
Vlast je predao srednjem sinu Stefanu Nemanjiću (Stefanu Prvovenčanom) koji postaje veliki župan Raške. Najstarijem sinu Vukanu je ostavio na upravu Zetu. Nakon dve godine monaškog života u Studenici otišao je na Svetu Goru. U manastiru Vatopedu živeo je sa sinom Savom i tako su zajedno dane i noći provodili u molitvi. Sagradili su nekoliko paraklisa, ali i iz temelja obnovili manastir Hilandar. Skoro svaka srpska crkva ima prikazan njegov lik na ikonama, freskama i drugim radovima.
SPC slavi Svetog Simeona Mirotočivog 26. februara na dan kada se upokojio.