DANAS JE GODIŠNJICA HEROJSKE BITKE NA KOŠARAMA: Srpski junaci odoleli napadima terorista i NATO alijanse
Veliki petak te 1999. godine ostaće upisan kao dan kada je počeo napad u kom je brojčano jači i nadmoćniji neprijatelj pokušao da izvrši kopnenu invaziju kroz karaulu Košare i prodor ka Metohiji. Planirali su da zauzmu Đakovicu i preseku linije VJ između Đakovice i Prizrena.
Njihov krajnji plan je bio da zauzmu čitavu Metohiju i nateraju VJ na otvoreni sukob sa njima, kako bi se otkrile snage VJ i omogućilo NATO avijaciji da ih bombarduje.
VISOKI DEČANI U SEDAM NAJUGROŽENIJIH LOKALITETA U EVROPI! Da li će to doprineti zaštiti srpskog nasleđa na KiM?
U POSLEDNJE VREME ČESTI NAPADI NA CRKVE: Petković razgovarao sa patrijarhom Porfirijem o situaciji na KIM (FOTO)
"JEDINO REŠENJE DA NAS PRIZNA KOSOVO? HVALA, NE TREBA" Predsednik Vučić imao odgovor za Vjosu Osmani
Tog 9. aprila, u ranim jutarnjim časovima najpre je krenuo lažni napad na karaulu Morina, kako bi se jugoslovenske jedinice odvukle na tu stranu, a onda se nešto kasnije vatra prenela na Košare.
U napadu su upotrebljavani topovi, haubice i minobacači i vatru su koordinisali dobro obučeni pripadnici francuske Legije stranaca. Albanci su napadali u tri pravca, prvi je bio prema vrhu Rase Košares, drugi je bio prema karauli Košare i treći prema vrhu Maje Glave.
Tokom artiljerijskog granatiranja, otprilike 1.500 pripadnika OVK je neprimećeno prišlo granici naspram 110 pripadnika VJ.
Krvava bitka je trajala tokom celog dana da bi na kraju pripadniti tzv. OVK zauzeli vrh Rase Košares, a dva dana kasnije, pod konstantnom artiljerijom, i Maja Glavu. Vojnici VJ su pod naletom granata morali da napuste karaulu.
Posle pada karaule, stiglo je pojačanje od više stotina pripadnika Vojske Jugoslavije iz pešadijskih i specijalnih jedinica, tako da je linija fronta stabilizovana 19. aprila i nije bilo većih pomeranja do kraja rata.
Borbe su nastavljene i tokom maja, sa gubicima sa obe strane. U noći između 10. i 11. maja NATO avijacija je bacila zabranjene kasetne bombe, ubivši 8 vojnika i jednog oficira, a ranivši preko 40. To je omogućilo teroristima OVK da odbiju snage VJ sa te pozicije na početnu.
Samo zahvaljujući hrabrosti i nepokolebljivosti pripadnika Vojske Jugoslavije neprijatelj je zaustavljen na samoj granici, uz neznatno odstupanje koje je bilo neophodno da bi se izbegli veći gubici i obezbedila efikasnija odbrana.
Borbe su trajale sve do 14. juna 1999. godine, kada se Vojska Jugoslavije, u skladu sa Vojnotehničkim sporazumom potpisanim kod Kumanova, povukla sa jugoslovensko-albanske granice i područja Kosova i Metohije.
Bitka na Košarama je uzela mnoge živote na obe strane. Po izjavi generala Živanovića, ratnog komandanta 125. motorizovane brigade, u rejonu Košara poginulo je 108 pripadnika VJ (18 oficira i podoficira, 50 redovnih vojnika,13 rezervista, 24 dobrovoljca).
Najveći deo poginulih činili su mladići od 18 do 20 godina koji su bili na odsluženju vojnog roka.
Zvanični gubici OVK su oko 200 mrtvih, ali smatra se da ih je bilo mnogo više. Najveći broj njih potiču sa Kosova i Metohije, mada se ne zna tačno koliko je bilo iz Albanije i Makedonije.
Košare su ušle i u udžbenik iz istorije za osmi razred osnovne škole, gde je navedeno da je bitka nazvana po karauli Košare koja se nalazila na granici Savezne Republike Jugoslavije i Albanije, u blizini Đakovice i da je počela 9. aprila 1999. godine.
U borbama na Košarama učestvovali su vojnici i oficiri 53. graničnog bataljona, 125. motorizovane brigade Prištinskog korpusa, 5. bataljona vojne policije, 63. padobranske i 72. specijalne brigade.