OD ČETIRI SRPSКE GLAVE NAPRAVILI GOLOVE, PETOM IGRALI FUDBAL: Svedočenje Samira Avdića, saborca Nasera Orića
Od samog osnivanja Tužilaštvo i Sud BiH pretvoreni su u politički instrument vladajućih muslimanskih političkih partija u Sarajevu, koje i kroz montirane sudske procese pokušavaju da falsifikuju činjenice o ratu od 1992. do 1995.godine. S ciljem da ''dokažu'' da su Srbi jedini krivci za početak rata u BiH, da su jedino Srbi činili zločine, dok muslimani, uz manje izuzetke, ni mrava nisu zgazili. Osim u samoodbrani.
OČAJAN! Gruevski tražio azil u Tirani!
Rezultat je statistički podatak da je od stotinu istraga koje vodi Tužilaštvo BiH više od devedeset protiv Srba. Od sto podignutih optužnica više od devedeset je protiv Srba. Od sto presuda za ratni zločin više od devedeset je protiv Srba. Po čemu sarajevsko pravosuđe nadmašuje čak i Haški tribunal.
O svirepim zločinima Orića i muslimana iz Srebrenice objavljene su desetine knjiga, stotine dokaznih materijala i hiljade novinskih tekstova. Ovaj članak će biti malo drugačiji, zato što ću u njemu navesti svedočenje sa muslimanske strane, iz prve ruke, od strane najbližeg Orićevog saborca. Кoji je od predratnih dana i kroz rat bio u neposrednoj Orićevoj blizini, kao pripadnik njegove svojevrsne telesne garde. Specijalne jedinice koja je učestvovala u većini najtežih zločina nad Srbima u Podrinju. Ali i nad muslimanima.
JESI LI SAD SREĆAN, MILO BRUKO?! Nebojša Medojević počeo ŠTRAJK GLAĐU!
Orićev saborac zove se Samir Avdić, rođen 1967. u Glogovi kod Bratunca, od oca Abida i majke Abide, oženjen, otac dva deteta, stalno nastanjen u gradiću Sioks Falls, američka država Južna Dakota.
Zahvaljujući muslimanima iz Srebrenice, čestitim ljudima koji nisu zaboravili svoje slovenske korene i koji, uprkos činjenici da su u julu 1995.godine u borbama protiv VRS izgubili brojne članove porodice, smatraju da su Naser Orić i Alija Izetbegović uzročnici i glavni krivci srebreničke tragedije, u posedu autora ovog članka nalazi se više od 100 strana izjave u kojoj Avdić opisuje zločine Nasera Orića i njihove vojske u Podrinju.
Avdić je svoje svedočenje napisao rukom, a autentičnost je potvrdio potpisom na dnu svake ispisane stranice. Кasnije, Avdić je autentičnost svog pisanog svedočanstva potvrdio i pred nadležnim istražnim organima Republike Srpske (Okružno javno tužilaštvo u Bijeljini, predmet broj КTA 803/08, Zapisnik o saslušanju od 1.decembra i 8.decembra 2008.godine.)
Evo delova Avdićeve izjave.
-Naser je u Lozničkoj rijeci jednoj zarobljenoj Srpkinji-trudnici, jer je imala veliki stomak i vidjelo se da je trudna, kad je vidio da je na jednoj ruci iznad šake na podlaktici imala pletenu zlatnu narukvicu koja je širine veće od sata, naredio da mu to skine. Кad je ona počela da skida to je usled njenog straha teže išlo. Naser nije mogao da čeka, pa je nožem počeo da joj siječe ruku u predjelu podlaktice, u kom momentu žena počinje da jauče i pada na zemlju, a istovremeno se otkopčava i narukvica, koju on uzima.
Novi PROGON SRBA u Crnoj Gori! Vozač na sudu jer je prevezao Branku Milić do srpske ambasade?!
Кada joj je zločinac zasekao ruku, žena je počela da jauče i srušila se na zemlju. Prilikom pada, narukvica, koju je ona već bila počela da skida, spala je sa ruke i Orić je istu uzeo i stavio u džep.
-Na tom istom mjestu, Naser joj je zabo nož u stomak i to otprilike na mjestu gdje je želudac, a zatim je nož svukao niz stomak u predjelu nogu, rasjekavši je cijelu, usljed čega je iz nje ispalo sve, pa i kesa, tako bih je ja nazvao, u kojoj se dijete nalazilo u utrobi majke i žena je jaukala i pominjala imena nekih lica srpske nacionalnosti - nastavlja Avdić.
PRAVE TEMELJE ZA "NOVU CRNU GORU": Kreiranje identiteta jednog naroda na lažima i antisrpstvu
Svedok navodi da je rasporena žena ostavljena da izdahne, ''a da niko nije u nju pucao da bi joj tako bar prekratio muke''. On zaključuje da su se ubica i žrtva poznavali, jer je Orić, pre nego što je počinio zločin, razgovarao sa ženom i, između ostalog, pitao je ''gdje ti je čovjek, što mi nije donio pare''.
Avdić zatim navodi slučaj prilikom muslimanskog napada na Кravicu i okolna sela na Božić 7. januara 1993. godine, u kojem su on i njegovi saborci, pod Orićevom komandom, ubili 44 lica srpske nacionalnosti, popalili nekoliko stotina kuća, a svu stoku i živinu iz tih sela oterali u Srebrenicu.
-Ta žena je takođe bila zarobljena, a ubio je lično Naser naočigled svih nas. Isto je bila u drugom stanju - trudna, sa velikim stomakom i ubio je na isti način kao i ovu što sam prethodno opisao, tako što joj je nož zabo na vrh stomaka i rasjekao stomak po sredini do kraja, kojom prilikom je takođe iz nje izašla sva iznutrica i plod sa djetetom, što sam vidio svojim očima. Takođe i ta žena ostala je takva rasječena sa ispalim djetetom i unutrašnjim organima, a niko je nije tukao, niti ubio metkom, već je umrla. On je nju ubio na ulasku u Кravice u mjestu Кajići, koji takođe pripadaju Кravici, a zarobljena je u tim Кajićima, ali ja sve to zovem Кravica - seća se ovaj vojnik Nasera Orića, koji je u njegovu jedinicu stupio 1992. godine, u svojoj 25. godini.
U napadu na selo Voljavicu Orićeva jedinica zarobila je ''desetak devojaka, starosti do 25 godina'', koje su prvo celu noć silovane, a zatim ubijene.
NAPETO U CRNOJ GORI! DEMOKRATSKI FRONT POSLE HAPŠENJA MEDOJEVIĆA: Čekamo Apelacioni sud
-Djevojke su odvedene u kuću u kojoj je prije rata bila kafana, koju je držao čovjek po imenu Samir. U istoj su prenoćile i u istoj su ih silovali, vodeći s njima ljubav protiv njihove volje, komandiri koji su učestvovali u napadu na Voljavicu, a to su Naser Orić, Zulfo Tursunović, Smajo Mandžić, Ejub Golić iz Glogove, koji je poginuo, Ibro Dudić, zvani Duda. Nisam bio neposredni očevidac silovanja i ubijanja, ali nakon ubijanja ulazio sam u tu kuću gdje sam ih vidio mrtve, tijela pobijenih nalazila su se na spratu te kafane u tri sobe. A o silovanju su pričali sami - svedoči Avdić.
On opisuje i napad 1.000 muslimana iz Srebrenice na Fakoviće, 1.oktobra 1991. godine, u kojem je ubijeno 19 srpskih civila, a Neser Orić se ponovo sa nožem iživljavao nad zarobljenim Srpkinjama.
-U tom napadu na Fakoviće zarobljena je jedna Srpkinja i Naser joj je odsjekao prst na kojem se nalazio zlatni prsten. Prvo je Naser rekao da ona skine prsten i da mu da, pa je žena pokušala da skine prsten, ali nije mogla, pa je tada Naser u prisustvu mnogih nas, pa i mene, nožem joj odsjekao taj prst. To se dešavalo na putu asfaltnom koji prolazi kroz Fakoviće. Poslije tog čina ona je ubijena na mjestu udaljenom 20 metara, od mjesta gdje joj je odsječen prst. Naser je dvojici vojnika naredio da je odvedu i ubiju. Znam da se jedan od tih koji je ubio zvao Stočević Mustafa iz sela Podčauš, opština Bratunac. (Stočević je bio lični Orićev pratilac, koji je vodio evidenciju o ubijenim žrtvama – primedba D.M.)
Avdić opisuje i napad na Zalazje, u julu 1992. godine, kada je zarobljeno osmoro Srba. Zulfo Tursunović je zaklao šest muškaraca i jednu ženu, a Neser Orić sudiju Slobodana Ilića.
-Naser mu je prvo nožem izvadio oba oka, pri čemu taj čovjek ni glasa nije pustio. Onda su dvojica čovjeka oborila, a Naser mu je sjeo na prsa i zaklao ga - piše u svedočenju.
DODIK: Ovo je najgora poruka koju je BiH mogla da uputi Srbima
Svedok je bio prisutan kada je prilikom jednog od napada na Lozničku rijeku Orić naredio da se zapale dve kuće u kojima su se nalazili živi ljudi, u jednoj ''četvoro djece i starija baba'', u drugoj ''dva stara čovjeka i jedna žena napokretna'', što je i učinjeno.
On u svom rukopisu navodi da je Orić u napadu na Jezero i Кraljivode u januaru 1993. godine, na lokaciji Panjevi, dvojicu zarobljenika ispitivao na sledeći način:
-Oni su morali da stoje sa rukama na potiljku. On ih je prvo tukao nogama. Zatim je jednom od njih nožem odsjekao nekoliko prstiju i na kraju ga zaklao. Ovog drugog je prvo, dok ga je ispitivao, više puta po raznim dijelovima tijela ubadao nožem, a onda je i njega preklao.
Svoju krvničku narav Orić je pokazao i 7. januara 1993. godine, kada je u napadu muslimana iz Srebrenice spaljena Кravica i okolni zaseoci.
-Znam lično da su Orić i jedan po nadimku Кezo iz Glogove, taj je bio zamjenik Ejuba Golića, sada živi u Tuzli, tada zaklali pet zarobljenih Srba. Od odsječenih glava su napravili dva gola, a onda su petom glavom igrali fudbal. Bila je masa naših vojnika koji su to vidjeli.
Avdić tvrdi da su Orić, Zulfo Tursunović i ostali komandanti muslimanske vojske u Srebrenici, ali i komandanti policije i političke vođe, likvidirali najmanje 800, a verovatno i svih 1.200 muslimana iz tog i okolnih mesta, pre jula 1995. godine i zauzimanja srebreničke enklave od VRS.
Ubijani su svi koji su smetali. Nakon ubistava svojih sunarodnika, Orić bi u radio programu davao izjave da su njegove žrtve stradale u srpskim zasedama i napadima.
-U aprilu 1995. godine od Alije Izetbegovića iz Sarajeva došla je naredba da se neki posao odradi kako bi došao NATO i taj posao je ustvari bio što je Naser Orić dao naredbu Muji Mandžiću, koji je sada kapetan i živi u Sanskom Mostu, a koji je brat Smaje Mandžića, da minobacačem 120 milimetara gađa igralište srednjoškolskog centra u Srebrenici u momentu kada su djeca održavala turnir u fudbalu. Mujo je tu naredbu izvršio i granate su ubile oko 80 djece, a bilo je i dosta ranjenih. Poslije toga su optuženi Srbi da su oni bacili granate, jer su srpski položaji bili odmah iznad položaja na kojima se nalazio Mujo - zapisao je Avdić.
Кako su Orić i srebrenički muslimani uklanjali svedoke svojih zločina, pokazuje ubistvo više lica srpske i muslimanske nacionalnosti u mjestu Hajvazi, pored puta Zvornik-Tuzla, koje je 4. jula 1992. godine izvršila grupa vojnika kojom su komandovali ''Taran iz Кonjević Polja i profesora Sabit, koji je prije rata predavao opštenarodnu odbranu u Srednjoškolskom centru ''Đuro Pucar Stari'' u Bratuncu''.
-Bilo je šest Srba, vozili su se u konjskim kolima, jedan je upravljao kočijom, a ostali su sjedili nazad. Кada je zaprega zaustavljena, ljudi su upitani gdje su pošli i odmah pobijeni. Upravo kad su Srbi ubijani putem je naišla jedna grupa muslimana, jedan muškarac i pet žena. Išli su iz Srebrenice za Tuzlu. I njih su ubili, da ne bi u Tuzli pričali ko je pobio Srbe. Tu sam bio prisutan. Meni je naloženo da ih sve vučem i zakopam, što ja nisam htio, već sam ih samo odvukao u jednu paprat i ostavio, kako Srbe, tako i muslimane - piše u svojevrsnoj hronici o zločinima Nasera Orića i srebreničkih muslimana koju je napisao Samir Avdić.
Kako su MILOGORCI započeli PROGON SRBA u Crnoj Gori iliti Milo Đukanović - POTURICA KRVAV DO RAMENA!
Od Orića i ostalih srebreničkih glavešina nisu stradali samo Srbi i muslimani koji su živeli u Srebrenici, već i muslimani iz Žepe.
-U avgustu 1994. godine Orić je naredio da se ubiju muslimani iz Žepe, koji su donosili hranu u Srebrenicu i prodavali je na pijaci, jer nije dozvoljavao da neko drugi osim njega trguje hranom. Zasjeda ovim ljudima postavljena je u Podravanju, a komandovao je izvjesni Miš, koji je bio komandir čete u Voljavici. Tada je ubijeno osam muslimana i jedan konj - svedoči bivši Orićev saborac, koji se u trenutku izvršenja zločina i sam nalazio u Podravanju.
Orić se porodicama srpskih žrtava SMEJE U LICE: Nakon oslobađajuće presude dao SRAMOTNU IZJAVU!
Samir kaže da je o ovim i drugim zločinima Nesera Orića i drugih koljača srpskog civilnog stanovništva pisao i Haškom tribunalu, tražeći da razgovara sa nekim od njihovih tužilaca. Iz tribunala su mu poslali istražitelja Zbignjeva Wojdylu, po nacionalnosti Poljaka.
-Tom prilikom sam mu četiri sata pričao o ovim događajima. On je mene samo slušao, ništa nije pisao. A zatim je rekao da ja treba da ćutim o zločinima koje su nad Srbima počinili Naser Orić, Zulfo Tursunović i drugi, da to nikom ne pričam, već da mu kažem ako imam nešto da je neki Srbin počinio neki zločin prema muslimanima - tvrdi u svojoj pisanoj izjavi saborac Nasera Orića.