"Zalud usta PUNA MOLITVE ako je SRCE PRAZNO" Na današnji dan rođen vladika Nikolaj, STUB CRKVE i RIZNICA MUDROSTI
Na današnji dan 1881. godine rođen je srpski episkop Nikolaj Velimirović (Nikola), teolog, književnik i besednik, vladika ohridski i žički, jedna od najumnijih glava Srpske crkve uopšte.
UKLETI PRSTEN NEMANJIĆA doneo "ZLU KOB" kralju Aleksandru: Nosio ga je SVUDA, ali kada ga je skinuo DESILA SE TRAGEDIJA
RODILA JE DESETORO DECE I BILA SAVLADAR SVOM SUPRUGU, Karađorđeva snaja: Turci su joj poklonili nešto jedinstveno
NOVOGODIŠNJA ČESTITKA KRALJA ALEKSANDRA ZA 1915. GODINU: "Dostojni potomci junaka Milutinovih i Dušanovih" (FOTO)
Po završetku studija u Švajcarskoj i doktorata u Bernu, studirao je filozofiju na Oksfordu i u Ženevi (drugi doktorat). Po povratku u Srbiju radio je kao profesor. Zamonašio se 1909. u manastiru Rakovica, nakon ozdravljenja posle teške bolesti.
Završio je Duhovnu akademiju u Petrogradu. Prvi svetski rat proveo je u Britaniji i SAD kao izaslanik srpske vlade, s ciljem da se tamošnjoj javnosti predstavi srpska stvar. Između dva svetska rata predvodio je Pravoslavnu narodnu hrišćansku zajednicu, poznatu kao Bogomoljački pokret, samonikli pokret malih ljudi koji su težili višem nivou duhovnosti od onog koji omogućava klasičan parohijski život.
Bila je to vrlo netipična pojava za srpske prilike. Obnovio je brojne srpske hramove, najviše u Ovčarsko-kablarskoj klisuri ali i u Južnoj Srbiji (danas Makedonija). Tokom Drugog svetskog rata nalazio se u konfinaciji (Ljubostinja, Vojlovica), zbog podrške državnom udaru od 27.3.1941.
Izvesno vreme proveo je i u logoru Dahau s patrijarhom Gavrilom (Dožić). Bila su to jedina dva visoka crkvena zvaničnika u Evropi koja su se nalazila u koncentracionom logoru. Nije se nikada više vratio u Srbiju. Prilikom dolaska na tlo SAD nakon rata, dočekalo ga je više desetina episkopa raznih hrišćanskih crkava - što je pokazatelj njegovog neverovatnog ugleda.
Umro je u ruskom manastiru Svetog Tihona u Saut Kananumu Pensilvaniji (SAD) a sahranjen je na srpskom groblju pored manastira Svetog Save u Libertvilu. Mošti su mu prenete u Srbiju 1991. Srpska Crkva ga je proglasila za svetitelja.
Kao autor bio je neobično plodan, a njegova dela: "Religija Njegoševa", "Besede pod Gorom", "Iznad greha i smrti", "Duša Srbije", "Srbija u svetlosti i mraku", "Duhovni preporod Evrope", "Agonija crkve", "Reči o Svečoveku", "Molitve na jezeru" i mnoga mnoga druga su postala stub crkve Hristove u Srbiji.
Mnoge njegove mudrosti su postale opšteprihvaćene u srpskom narodu, na primer: "Kao što se sveća od sveće pali, tako i dobro delo od dobrog dela", "Niko mi od ljudi ne može učiniti zlo ako u meni nema ranjivo mesto", "Zalud usta puna molitve ako je srce prazno"
NIJE NI DUŠAN NI UROŠ NEJAKI: Misteriozni "CRNI ČOVEK" je bio POSLEDNJI SRPSKI CAR, evo ko je bio JOVAN NENAD
BILJKE KOJE DONOSE SMRT: Ovo UKLETO DRVEĆE naši preci NIKADA NISU sadili oko kuće, evo i ZAŠTO
SEJAO JE POTOMKE PO CELOJ EVROPI! Knez Miloš je imao ŠESNAESTORO DECE, i sva su imala JEZIVU SUDBINU
Jedinstven slučaj u svetu: Kralj Petar ispunio zavet i podigao spomenik srpskoj seljanki i njenom sinu (FOTO)
Jedini NEMANJIĆ koji nije proglašen za sveca je CAR DUŠAN: Razlog za to je njegova žena JELENA (VIDEO)