Na današnji dan rođen je HRABRI SRPSKI VOJSKOVOĐA: Od rasute čete, napravio je VOJNU FORMACIJU - Živojin Mišić
Slavni srpski vojskovođa - vojvoda Živojin Mišić, komandant srpske vojske prilikom proboja Solunskog fronta 1918. godine i pobednik Кolubarske bitke, rođen je na današnji dan 1855. godine.
NAŠA VOJSKA RAZBILA TURSKU - PRVI SUKOB SRBA I OSMANLIJA: A on je jedini Srbin koji je dobio veličanstvenu počast
SNIMAK DRAŽE MIHAILOVIĆA NA OPTUŽENIČKOJ KLUPI: Video suđenja vođi četničkog pokreta i svađa u sudnici (VIDEO)
"U MILICE DUGE TREPAVICE" - FIZIČKA I DUHOVNA LEPOTA SRPSKE DEVOJKE: Poželjne osobine koje su nekada krasile Srpkinju
Mišić je bio učesnik srpsko-turskih ratova, kratkotrajnog rata između Srbije i Bugarske, Balkanskih ratova, kao i Кumanovske bitke. Učestvovao je u Prvom svetskom ratu, a nakon Кolubarske bitke 1914. godine unapređen je u čin vojvode /maršala/.
Pred kraj rata, u junu 1918. godine, postavljen je za načelnika štaba Vrhovne komande.
Mišića je engleski kralj Džordž Peti nagradio titulom engleskog sera. Njegov lik i delo ovekovečeni su u mnogim umetničkim delima.
Nakon Majskog prevrata, bio je primoran da se penzioniše u činu generalštabnog pukovnika, pošto je smatran previše bliskim svrgnutoj dinastiji Obrenovića, ali je reaktiviran 1909. godine, tokom Aneksione krize na lični zahtev.
Pomogao je načelniku Vrhovne komande generalu Radomiru Putniku da sastavi srpski ratni plan u eventualnom ratu sa Austro-ugarskom, a u Balkanskim ratovima bio je pomoćnik načelnika štaba Vrhovne komande generala Putnika.
Neposredno je sarađivao na planiranju i rukovođenju operacijama protiv turske Vardarske armije, zbog čega je posle Кumanovske bitke unapređen u čin generala.
Po završetku Drugog balkanskog rata, drugi put je penzionisan na isti način, „zaslugom“ oficira pripadnika „Crne ruke“.
Međutim, pred samo izbijanje Prvog svetskog rata opet je bio reaktiviran i postavljen za pomoćnika načelnika štaba Vrhovne komande.
Tokom Кolubarske bitke generalu Mišiću je predata komanda nad Prvom armijom, koja je tada bila u vrlo teškoj situaciji. Najviše zahvaljujući njegovim ličnim naporima i znanju, Prva armija se od jedinice u rasulu, pretvorila u formaciju sposobnu za borbu.
Mišić je insistirao na dubljem povlačenju, skraćenju fronta cele srpske vojske, kojim bi se ostalim armijama dalo vremena za odmor, popunu zaliha i snabdevanje. To njegovo kockanje se isplatilo, pošto je austro-ugarska vojska previše raširila svoje linije, pa je teško poražena u srpskom kontranapadu.
Unapređen u čin vojvode
Za zasluge i izvojevanu pobedu, Mišić je 4. decembra 1914. godine, unapređen u čin vojvode.
Nakon novog združenog napada nemačke, austro-ugarske i bugarske vojske na Srbiju, u oktobru 1915. godine, kada se srpska vojska povukla na Кosovo, Mišić je predložio da se izvrši kontranapad.
Ovaj predlog su odbili ostali komandanti armija na sastanku u Peći i usledilo je povlačenje. Nakon ovoga, predao je komandu armije i otišao na lečenje u Francusku.
Sredinom 1916. godine, ponovo je postavljen za komandata Prve armije, koja je zaustavila i naterala na povlačenje bugarsku vojsku i u Bici kod Goničeva i oslobodila Bitolj.
Umro je 20. januara 1921. godine, a uz velike građanske i vojne počasti sahranjen je na beogradskom Novom groblju, gde mu je otkriven spomenik 3. decembra 1922. godine.