Jedino mesto u Srbiji gde se VINO ČUVA NA TRADICIONALAN NAČIN: Upoznajte Čoku - graditeljku multikulturalnosti (VIDEO)
Smeštena je između reka Tise, Zlatice i Moriša i prostire se na 321 kilometru kvadratnom. Pored gradskog naselja Čoke, opštinu čini još sedam naselja: Ostojićevo, Padej, Sanad, Jazovo, Vrbica, Crna Bara i Banatski Monoštor.
Prema poslednjem popisu iz 2011. godine, na celokupnoj teritoriji živi 11.398 stanovnika, a većinsko stanovništvo je mađarsko, sa udelom od 49,6 odsto sledi srpsko sa 38 odsto i romsko sa 3,1 odsto.
Mađarsko stanovništvo naseljava mesta Banatski Monoštor, Vrbicu, Jazovo, Padej i Čoku, dok Crna Bara ima relativnu mađarsku većinu. Srbi naseljavaju Ostojićevo i Sanad.
Najstarija kuća u Bačkom Petrovcu riznica istorije: Glineni kućerak svedok narodne arhitekture i duhovnosti (VIDEO)
Lepota baroka u srcu Vršca: Vladičanski dvor pleni svojom gracioznošću (VIDEO)
Dvorac čuva LJUBAV za koju cela SRBIJA ZNA: Lenka i Laza jedino su na ovom mestu ZAUVEK ZAJEDNO! (VIDEO)
Stari naziv ovog mesta je Čaka, koje je predstavljalo lično ime, a kasnije je pretvoreno u Čoka. Mesto je poznato kao dedovina plemena Čanad, a u pisanim dokumentima prvi put se spominje 1247. godine.
Kralj Robert, je na početku svog vladanja, Čoku oduzeo od plemena Čanad i tek 1321. godine ponovo vratio, posredovanjem čanadskog biskupa. Prilikom seobe 1337. godine deo imanja koji leži prema livadi pripao je porodici Telekdi, a deo prema Tisi pripao je porodici Makofalvi. Ove dve porodice su naseljavali Čoku, a1469. godine kao novi vlasnici zabeleženi su kao udovica Deaka Ševenjhazi Alberta, udica Telekdi Lerinca i Serenji Oros Laslo.
Dugo godina u Čoki nije bilo Srba, a 1580. godine živela su samo četiri srpska pastira na ovim prostorima. Posle poraza Turaka kod Sente na mesto starog naselja došlo je još 36 srpskih pastira. Tek 1753. godine Čoka je označena kao srpsko naselje i imala je 192 porodice. Davne 1773. godine osnovana je srpska škola i podignuta pravoslavna crkva.
Čoku je na javnoj aukciji u Beču 1782. godine kupio Marčibanji Lerinc koji je u Čoku doveo mađarske radnike, a zatim su počeli da se naseljavaju i Slovaci. Nakon Drugog Svetskog rata kreće procvat Čoke i njen razvoj. Sadšnja opština Čoka mesto je multuikulturalnosti, čuva sećanje na prošlost, ali i pravi mali raj za sve one koji žele da vide netaknutu prirodu kroz vekove.
Posmatrano iz ugla turista koji dolaze u Čoku najveće i najlepše zdanje jeste Stari dvorac, koji je bio vlasništvo braće Marčibanji. Gradnja dvorca je započeta polovinom 19. veka, a završena je osamdesetih godina 19. veka. Od 24. septembra 1984. godine, odlučeno je da se stari dvorac u Čoki stavi pod zaštitu zakona.
Na samom ulasku u Čoku, na mestu gde je nekada bila obala reke Tise, seosko pristanište i srce ove varošice u Hramu Svetog trojstva, pomalo sakriven od očiju javnosti, nalazi se mali, ali izuzetno vredan muzej, hroničar vremena prošlog i čuvar duhovnog blaga, neprocenjive vrednosti za ovu sredinu. Čoka je trenutno jedino mesto u državi koje ima zbirku duhovnih predmena u sastavu jednog sakralnog objekta. Muzej pri Hramu Svetog Trojstva Rimokatoličke crkvene, osnovao je Bot Ištvan.
Česte su izložbe radova likovnih umetnika koji stvaraju u Čoki kao i javne priredbe čiji su organizatori mnogobrojna kulturno-umetnička društva. U Čoki deluje i matična biblioteka sa zavidnim fondom knjiga.
Znamenitost Čoke svakako je čuveni čokanski vinski podrum koji je jedinstven u zemlji kapaciteta 10.000 vagona vina gde se klimatski uslovi i vlažnost vazduha regulišu na prirodan način (peskom) bez primene savremene tehnologije, što vinima daje poseban kvalitet.
Na teritoriji opštine Čoke prostire se jedan deo specijalnog rezervata prirode "Pašnjaci velike droplje". Prirodna retkost velika droplja, jedna je od najugroženijih ptica Evrope, za koju ovo područje predstavlja jedino preostalo stanište u Srbiji. U okolini Čoke u jesen 1993. godine nađena je jedna veoma retka biljka, koja se zove Babaluška. Ovo lepo cveće predstavlja relikt pleistocena, koji je danas dosta ugrožen. Njeno prirodno stanište u okolini Čoke je od najznačajnijih u Vojvodini.
Čokanski atar je poznat kao bogato lovište razne divljači. Blizina reke Tise, Zlatice i veliki broj jezera u mrtvajama nastalim presecanjem meandara koja su nezagađena i bogata ribom predstavljaju pravi raj za ribolovce.
KOCKA, BOLEST I ŠKOLA: Istorija ČUDESNOG dvorca u Jarkovcima (VIDEO)
LEPOTA I ŠARM MODERNE OPŠTINE: Upoznajte Inđiju (VIDEO)
Dunavska čarolija u Inđiji: Čortanovačka plaža uvek je puna, a retko ko zna da je tu SNIMLJENA ČUVENA SCENA IZ FILMA!
ETNO KUĆA MARADIK: Sremska tradicija duga više od 150 godina (VIDEO)
ČUVAR PROŠLOSTI KOJI GODINAMA NEGUJE SEĆANJE VRŠCA: Gradski muzej - ponos svih građana! (VIDEO)