Drugačiji i opet najbolji Pavle Vuisić

U danima kada je Haški tribunal ponovo glavni fokus naše javnosti i u nedeljama kada nas polako jedan po jedan napuštaju velikani naše kulture i sedme umetnosti, od Marije Crnobori preko Zorana Čalića do Nikole Simića, dužni smo da se vratimo nekome i nečemu što ima logičnu vezu sa prethodnim, ali u drugačijem kontekstu.  

Nepodeljeni utisak je da je Pavle Vuisić najveći glumac srpske i jugoslovenske kinematografije. Onaj ko je poneo nagradu za glumačko ostvarenje sa njegovim imenom, ušao je u hol slavnih. Nakon 7 drugih glumaca baš iz rečenog virtuelnog hola, Trezor RTS i Parobrod, predstavljaju Vam totalno drugačijeg Pavla od onog iz Čudvotornog mača, Boksera koji idu u raj,  Brata Dr. Homera, Šešira Koste Vujića, Kamiondžija, Otpisanih ili Maratonaca i Ko to tamo peva.

Jednak u filmu, pozorišnoj veličini spomenute dive - Crnobori, jednako zavodljiv i omiljen u duhovitosti kao Čalićevi blokbasteri, Simićev kum u "Više od igre" – Paja Vuisić likom sličan Orsonu Velsu, bio je najbolji glumac na svetu, jedini bolji od njega, kako ga je sam Vels opisao. I kao što je Čalić birajući između 2 slična karaktera odabrao Gidru Bojanića, a ne njega, Vuisićev filmski otac bio je Vojislav Nanović u čijim je delima debitovao 1950. kao nikad svršeni glumac Dramske akademije.

Ironična činjenica da je Pavle Vuisić studirao pravo i bavio se novinarstvom. A u tom pravcu nikad sprovedena katarza, ovog društva, kao i činjenica da smo nekad snimali TV filmove sa podžanrom sudske drame, otvara nam arhiv ne samo Paje Vuisića kao Hermana Geringa, nego i celu antologijsku postavu jugoslovenskog glumišta u drami "Nirnberški epilog", kada smo ravnopravno sa američkom kinematografijom tretirali to istorijsko pitanje komandne odgovornosti i kolektivne krivice, dve decenije pre nego što nas je zadeslia zlehuda sudbina krvavog raspada zajedničke države.

I kao što ne postoji nijedan američki pravnik koji nije pogledao antologijsko ostvarenje "12 Angry Man", tako svaki student prava, političkih nauka, ili FDU-a, od 19. novembra, ima obaveznu lektiru da pogleda ovaj film poljskog reditelja Ježija Antzaka iz 1971. Sa Đuzom Stoiljkovićem, Vasom Pantelićem, Mrgudom Radovanovićem, Vlastom Velisavljevićem, Brankom Plešom, Đorđem Jelisićem, Vladimirom Popovićem i brojnim drugima.  Prikazivanje ovog TV dela, kulturni je događaj godine, neotvoreni kovčeg sa blagom igrane produkcije Televizije Beograd i SFRJ filmografije.