ŠABAČKA TVRĐAVA: Simbol grada, čuvar tradicije i spomenik kulture
Tradicija - Najdublje ukorenjeni deo našeg kulturnog nasleđa, kroz vekove pažljivo čuvan i prenošen s kolena na koleno, da se ne bi zapostavilo ili zaboravio. Ona nas povezuje sa precima i usto vreme predstavlja naše nasleđe za one koji dolaze posle nas. Negovana kroz predanja, rituale i običaje, samo naša i ničija više, jedinstvena i veličanstvena, bez nje nema niti nas, niti našeg nacionalnog identiteta.
Nemi šestogodišnji svedok sudbine jednog grada izdržao je zub vremena i danas u kulturnom životu svog grada ima izuzetno značajnu ulogu.
ŠABAČKA CRKVA SVETIH APOSTOLA PETRA I PAVLA: Bogomolja, utočište i simbol stradanja srpskoga naroda
ŠABAČKI VAŠAR: Mala Gospoijina, luna park, buvlja pijaca, pečenje, muzika i garantovano dobar provod
ŠABAČKI NARODNI MUZEJ: Učitelj istorije, promoter umetnosti i čuvar kulturne baštine
Na desnoj obali reke Save, na mestu današnjeg grada Šapca, pre šest vekova, ležao je grad. Ime grada beše Zaslon, kako se pominjalo u starim dubrovačkim spisima. Turci osvojiše grad 1470. godine i ovde će počinje pet i po vekova gradske ratne istorije.
1471. godine, grad će biti renoviran po nalogu turskog velikaša Ise bega Isakovića, koji je, prepoznavši njegov potencijal u vidu strateškog položaja i čvrstine, zaključio da će on predstavljati važno tursko uporište u ratovima koji dolaze. Novom utvrđenju on dade ime Bigir Delen, a kao što je i pretpostavio iskusni beg, tvrđava stvarno beše važni faktor u turskoj borbi sa Ugarima.
Ipak, šest godina tursko utvrđenje ostalo je tursko. Ugarski kralj Matija Korvin lično vodio je napad na utvrđenje, a znajući sve o njegovom položaju i kvalitetima, odredio je da su najbolje šanse za njeno osvajanje bile ako se napadne s reke. Tako i beše. Ugari osvajaju utvrđenje, koje će pod njihovim okriljem ostati sve do 1521. godine. Upravo u ovom periodu prvi put će se spomenuti ime Šabac, u spisima ugarskog dvorskog istoričara Antonija Bonfinija.
Nakon ovog perioda ugarskog gospodarenja gradom, u svom naletu i naponu snage, Turci će povratiti ovo utvrđenje pod svoje krilo, a ovom prilikom pobiće svaku dušu, koja se u tom trenutku našla među zidinama. Kako bi se postarali da ovo utvrđenje od ogromnog strateškog značaja više nikad ne bi palo u ruke protivnika, sultan Sulejman Veličanstveni lično narediće ojačavanje postojećih zidina i njihovu nadogradnju. Ovom prilikom je sagrađen i pontonski most preko Save.
Tvrđava ipak neće dugo ostati u Turskim rukama, a sve do Prvog srpskog ustanka ona će menjati gospodara i biti čas pod turskom, čas pod ugarskom/autrijskom vlašću. Upravo će na jednoj karti iz ovog perioda poslednji put biti ucrtano ime Zaslon. Nakon ove mape, na svim novim kartama naći će se novo ime - Šabac.
1807. godine, Karađorđevi ustanici osvojiće Šabac i ovo će biti prvi put u pisanoj istoriji da je ovaj grad pao pod srpsku vlast. Ipak, nakon samo šest godina, Turci će povratiti ovo utvrđenje, koje će pod njihovom čizmom ostati naredne 54 godine, do 22. aprila 1967. godine, kada će poslednji predstavnici osmanskog carstva predati ključeve grada pešadijskom kapetanu srpske vojske, Lazaru Cukiću, koji je tom prilikom izvestio: “...Turska vojska u 10 sati krenula se. Sve je na miru svršeno”.
Današnji izgled tvrđave, koja svakako jeste jedan od najprepoznatljivijih simbola grada Šapca i spomenik kulture od velikog značaja, predstavlja ostatke utvrđenja sazidanog polovinom osamnaestog veka. Tragova o ranijim utvrđenjima na tom lokalitetu gotovo da nema, a sudbini zidina nije u prilog išla ni novonastala situacija na evropskom kontinentu u prvoj polovini dvadesetog veka, gde će je već prvog dana Prvog svetskog rata, Autstro-Ugarska bombardovanjem sravniti sa zemljom. U Drugom svetskom ratu, preostale zidine biće deo nacističkog logora, kroz koji je prošla većina ljudi koja se u tom periodu našla na teritoriji današnjeg Mačvanskog okruga.
Danas, obnovljena i renovirana, u prelepom prirodnom okruženju reke i zelene ravnice, predstavlja nezaobilaznu turističku atrakciju za svakoga koga put nanese u pravcu Šapca, ali mesto za sastajanje i relaksaciju svih Šapčana, koji je redovno obilaze i u njenim zidinama traže mir i hlad. Pored toga, tvrđava je i popularni lokalitet organizatora festivala, koncerata i drugih manifestacija, koja sama po sebi služi kao reklama za svaki događaj koji se u njoj odvija.
Projekat je finansiran iz budžeta Grada Šabac. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.