Šest američkih heroja Prvog svetskog rata

1. Narednik Jork Alvin je jednom opisan kao najveći civilni vojnik. Duboko pobožan čovek iz malog planinskog grada Pal Mal, u Tenesiju, u početku se opirao službi na osnovu toga što je nasilje bilo protiv njegove religije. Ipak, njegov zahtev je odbijen i u maju 1918. godine je stigao u Francusku, zajedno sa 82 američkom divizijom.

Jork i 17 drugih Amerikanaca su upravo zarobili vojnike iz nemačkog puka kada su se našli pod teškom vatrom iz neprijateljskih mitraljeza. Devet Amerikanaca je ubijeno, ali Jork je uspeo da ostane nepovređen. Kada je šest neprijatelja pojurilo za njim bajonetima, on se vratio i pucao na sve. Primorao je preostale Nemce da se predaju, a kasnije zarobio, sa svojim vojnicima još više neprijatelja na povratku američkim linijama. Sve u svemu, njegovi ljudi su zarobili 132 neprijateljska vojnika, a lično on je ubio oko 20 nemačkih vojnika. Jork je nakon rata nagrađen medaljom časti.

2. Pilot Frenk Luka se pridružio 27-oj avio eskadrili u Francuskoj u julu 1918. godine. On je zabeležio prvu pobedu 12. septembra, uništavajući neprijateljske avione a do 28. septembra on je oborio još 15 aviona.

Uprkos njegovoj očiglednoj veštini, Luka je često kršio vojne propise i odbijao da sluša naređenja. Njegov komandant je pokušao da ga spusti na zemlju 29. septembra , ali je Luka ignorisao naredbu i skinuo solo balon razbijanja misije blizu Murvauka, Francuska. On je nastavio da uništava tri balona u brzom nizu, ali teško ranjen, i bio je primoran da aterira svoj avion u blizini potoka. Nakon izlaska iz olupine, Luka  je izvadio pištolj i razmenio nekoliko hitaca sa nemačkim trupama pre nego što je podlegao povredama. Postao je prvi pilot koji je dobio medalju časti nakon smrti.

3. Henri Džonson je bio najpoznatiji član "Harlem Hajfajtersa," crne jedinice Nacionalne garde koja je bila među prvim američkim snagama u Evropi.

Dana 14. maja 1918. godine, Džonson i drugar su služili stražu u Argon šumi. Rano noću bili su napadnuti od strane 20 nemačkih vojnika. Obojica su ubrzo bili ranjeni. Kada je Džonson video da Nemci pokušavaju da preuzmu kolegu kao zatvorenika, izvadio je preostalo oružje koje je posedovao-nož i na izmaku snaga naneo povrede nemačkim vojnicima. Džonson i njegov kolega Roberts su takođe nakon smrti dobili jedno od francuskih najviših vojnih časti, a Džonson je posthumno nagrađen Purpurnim srcem.

4. Advokat po struci , major Čarls Vitlesej je bio poznat kao beskompromisni komandant takozvanog "Izgubljenog  bataljona,". U oktobru 1918. godine, Vitlesej je doveo svoje ljude na neprijateljsku teritoriju, ali zbog loše komunikacije, njegova jedinica je ušla suviše brzo i ubrzo bila opkoljena od strane nemačkih snaga.

Uprkos tome što je ostao bez hrane, vode i municije, on je proveo narednih pet dana izbegavajući snajpersku vatru i odbijajući talas nemačkih napada . U jednom trenutku, nemački vojnici su počeli da granatiraju njihovu poziciju , ali Vitlesej je iskoristio goluba pismonošu, poslao po pojačanje i uspeo da zaustavi neprijateljsku vatru. Odlikovan je medaljom časti za hrabrost i ekstremnu hladnoću pod neprijateljskom vatrom.

5. Izvanredna odiseja mornarskog oficira Edvarda Ajzaka počela je 31. maja 1918, kada je nemačka podmornica torpedovala njegov brod. Većina posade je uspela da pobegne, ali Ajzak je bio zarobljen i odveden na brod nazad u Nemačku. Ono što Nemci nisu znali da je Ajzak bio sin nemačkog imigranta, pa je iskoristio svoje znanje jezika kako bi prikupio vitalne informacije o nemačkim operacijama.

Odlučan da svoje informacije preda saveznicima, Ajzak je kasnije napravio nekoliko neuspelih pokušaja bekstva. Tek u oktobru 1918, kada se popeo na ograde bodljikave žice u svom logoru, pomogao je i drugim zatvorenicima da pobegnu. Ajzak je proveo narednih nekoliko dana šunjajući se kroz neprijateljske teritorije i uspeo da bezbedno stupi na tlo neutralne Švajcarske. Bio je nagrađen medaljom časti 1920. godine i nastavio da služi nekoliko godina u Kongresu.

6. Marinac Den Dejli je ušao u Prvi svetski rat kao jedan od američkih najpoznatijih vojnika, pošto je već osvojio medalju časti u dva navrata tokom Bokserskog ustanka i američke okupacije Haitija.

Dejli je nekoliko puta u neprijateljskoj zemlji uspešno pokušavao da izvuče ranjene vojnike na sigurno. U jednoj od misija bio je ranjen, a pretrpeo je još dve povrede tokom Argon ofanzive u oktobru 1918. godine. General Batler ga je opisao kao najborbenijeg marinca koga je ikada poznavao.