NJEMU JE ISIDORA SEKULIĆ POSVETILA STIHOVE: Mali junak od srca žaljen, a tako slavan
Najmlađi heroj Cerske bitke, Stanislav Staško Sondermajer, šesnaestogodišnjak u borbenim redovima, poginuo je živeći svoj san, boreći se za svoju otadžbinu i svoj narod.
Staško Sondermajer rođen je 5. septembra 1897. godine u Beogradu. Bio je sin hirurga Romana Sondermajera, sanitetskog pukovnika i Stanislave rođene Đurić. Njegov stariji brat, Tadija, bio je poznati srpski pilot i vazduhoplovni inženjer. Ugledajući se na stariju braću prijavio se u dobrovoljce kao učenik šestog razreda Druge beogradske gimnazije.
Gledajući kako se muškarci spremaju na front tražio je dozvolu od oca da i on krena sa njima, ali mu želja nije bila ispunjena. Zbog ogromne ljubavi prema srpstvu i Srbiji mali Stanislav je pobegao u rat prijavivši se u blizini Šapca.
Određen da bude u službi u pozadini, želeo je i molio da dobije čast i uđe u borbeni red. Nakon četiri ili pet dana po dolasku izgubio je život, a stradanje dečaka sa puškom u ruci rastužilo je mnoge vojnike. Nemili događaj se desio 5. avgusta 1914. godine u borbama kod sela Dobrić.
Telo mladog dečaka u mornarskoj uniformi preuzele su žene i majke sela Bogosavac. Dnevnik umotan u maramicu pronađen je u Staškovoj bluzi, a u njemu je zapisana atmosfera na frontu, kako ju je ovaj mladi vojnik video, ali i kako ga je porazila majčina smrt dva dana nakon mobilizacije. Sahranjen je u centar sela gde i danas počiva.
Najmlađi heroj u očima drugih
Miodrag Ibrovac, razredni starešina ovog hrabrog dečaka, zapisao je o Stašku sledeće: "Od srca žaljen, a tako slavan, mali junak Trećeg konjičkog puka boravi večni san na polju časti".
Pesmu mu je posvetila i Isidora Sekulić, a prvi put je, po odobrenju njegove porodice, mogla da se čuje na godišnjici Staškove smrti pre tri godine "Davno neobradovana, obradovala sam se diademi čistih tvojih detinjih očiju. Pričao si da voliš Srbiju, slobodu i jednog princa. I sa tobom zajedno, ja sam volela Srbiju".
Kako bi njegovo junaštvo sačuvali od zaborava, meštani sela Bogosavac uredili su njegov grob u centru sela i organizovali pomen 5. avgusta 2011. godine. Najmlađi borac Cerske bitke živeo je nepunih sedamnaest godina.