CELO SRPSTVO SLAVI SLAVU, SVOGA OCA SVETOG SAVU: Danas je Savindan, jedan od naših najvećih praznika!

Srpski vernici i crkva danas slave Svetog Savu ili Savindan, posvećen utemeljitelju srpskog pravoslavlja Rastku Nemanjiću, prosvetitelju i prvom srpskom arhiepiskopu, čoveku koji se svojevoljno odrekao zemaljske vlasti i zamonašio se.

Praznik Svetog Save jedan je od najvećih hramovnih i porodičnih praznika. Proglašen je za školsku slavu i kaže se "Sveti Sava, školska slava", a svetkuju ga i mnoge zanatlije i čobani.

Sveti Sava, rođen kao Rastko Nemanjić, bio je raški plemić iz vladarske porodice Nemanjića, uticajni diplomata i prvi srpski prosvetitelj i arhiepiskop autokefalne srpske žičke arhiepiskopije, diplomata, zakonodavac, književnik i hodočasnik.

Umro je 27. januara 1236. godine u Trnovu u Bugarskoj i taj dan je crkva ustanovila kao praznik kojim se obeležava uspomena na njegov život i delo.

Počekom 19. veka spevana je poznata Himna Svetom Savi.

Mnoge zanatlije u Srbiji smatrale su ga svojim patronom i uzimale njegov dan za esnafsku slavu.

U beogradskoj opštini Vračar, na mestu gde se veruje da su po nalogu Turčina Sinan-paše 1594. godine oskrnavljene i spaljene svetiteljeve mošti, podignut je hram posvećen Svetom Savi u znak zahvalnosti za sve što je uradio za svoj narod i crkvu.

Rastko Nemanjić, sin velikog srpskog župana Stefana Nemanje, rođen je 1169. godine.

Kao mladić je žudeo za duhovnim životom i zato je odbegao u Svetu Goru. I sam Stefan Nemanja je za njim došao u Svetu Goru, zamonašio se i umro kao monah Simeon.

Rastko, koji je uzeo monaško ime Sava, izdejstvovao je kod cara i patrijarha nezavisnost Srpske crkve, i postao prvi srpski arhiepiskop. Sveti Sava i njegov otac ustanovili su manastir Hilandar, a potom i mnoge druge manastire, crkve i škole po srpskoj zemlji.

Putovao je dva puta na poklonjenje svetinjama u Jerusalimu i Svetoj zemlji. Mirio je svoju braću, zavađenu oko vlasti, mirio je Srbe sa njihovim susedima. Stvarajući Srpsku crkvu, istovremeno je stvarao srpsku državu i kulturu.

Unosio je mir među sve balkanske narode i radio je na dobrobit svih i zato su ga poštovali i voleli svi na Balkanu. Srbima je dao hrišćansku dušu, koja je opstala i posle propasti srpske države.

Umro je u Trnovu u vreme cara Asena, razbolevši se posle službe na Bogojavljenje, 12. januara 1236. godine.

Kralj Vladislav preneo je njegove mošti u manastir Mileševu, a Sinan-paša ih je oskrnavio i spalio na u Beogradu, 27. aprila 1594. godine.