Naša slavna glumica POTOMAK je Mehmeda-paše Sokolovića, a doživela je VELIKU SRAMOTU pred kraj života
Biografija prepuna ispunjena brojnim interesovanjima i uspesima.
Semka Sokolović-Bertok bila je jedna od najvećih i najpopularnijih karakternih glumica jugoslovenske scene i jedna od onih za koje se može reći da je bila jednako cenjena od Vardara do Triglava, od Đerdapa do Jadrana.
Rođena je u Sarajevu 1935. godine u porodici Rasima i Abide Sokolović. Malo je poznato da Semkina porodica vuče poreklo od znamenitog Mehmed-paše Sokolovića, te da joj je i deda bio paša. Rasim Sokolović bio je finansijski inspektor, a preminuo je kada je Semki bilo tri godine. Odrastala je uz sestru Bademu i majku Abidu. Badema će kasnije postati operska primadona u zagrebačkom Hrvatskom narodnom kazalištu.
Srpska princeza u turskoj seriji: Poznata glumica tumači čuvenu Maru Branković, a zapevala je i na našem jeziku
SRPSKE VLADARKE NA FILMSKOM PLATNU: Menjale su tok istorije, a naše poznate glumice su ih ponovo oživele
Bila intimna sa MALOLETNIM SINOM svog supruga: Glumica se udala za pastorka i rađala mu decu nakon skandala
Tokom srednjoškolskog perioda Semka će se baviti mačevanjem, ali će od ovog sporta morati odustati zbog povrede. Međutim ostaće joj ljubav za sport, od šaha preko fudbala do veslanja. Osim uspeha u bridžu ostvarila je uspehe i u igranju šaha, jer je osam puta osvajala naslov šahovske prvakinje Hrvatske. U Sarajevu je pohađala glumačku školu. Nakon položene velike mature (1953) odlučila je da se okuša na prijemnom ispitu glumačke akademije.
Impresionirala je dr Branka Gavellu, postala njegov asistent i zaposlila se u Zagrebačkom dramskom teatru (posle preimenovano po velikom režiseru). Bila je majstor velikih scena. Svojim neretko otresitim, strogim nastupom u nekoliko minuta ili sekundi bi se usekla gledaocu u pamćenje, čak jače nego neki glavni glumci. U komediji Rajka Grlića "U raljama života" igrala je tetku iz Bosanske Krupe tako sočno da su i publika i kritičari zažalili što oko nje nije izgrađen ceo film.
Za prve važne uloge zahvalna je Fadilu Hadžiću, koji je u njoj prepoznao vrsnu karakternu glumicu. Ostvarila je vrhunske role u "Službenom položaju", "Drugoj strani medalje", "Protestu" i "Divljim anđelima" i polako stasala u jugoslovensku Telmu Riter. Prigrlili su je i režiseri nove generacije, najpre Goran Marković, koji joj je u filmu "Majstori, majstori" poverio prvu veliku filmsku ulogu.
Tokom '80-ih je postala puno važnija filmska glumica nego što je bila prethodnih decenija, a otkrile su je i televizijske serije, pa se ni nakon penzije u "Gavelli" više nije mogla požaliti na nezaposlenost (šjora Sena u "Boljem životu" posebno draga široj domaćoj publici). A i nakon raspada Jugoslavije redovno su joj stizale ponude iz Sarajeva, Beograda i Ljubljane.
Svoj radni vek je provela u Dramskom kazalištu Gavella gdje je glumila od 1957. godine do penzije četiri decenije kasnije, ali na proslavu 50 godina pozorišta nije pozvana.
Preminula je 4. marta 2008. godine u Zagrebu od posledica moždanog udara. Sahranjena je šest dana kasnije na zagrebačkom groblju Mirogoju.
Premda je na pozorišnim daskama i na filmu ostvarila lepu karijeru, javnost je često ipak golicalo nešto drugo: kako to da jedna glumica može odlično igrati šah (osam je puta bila prvak Hrvatske, a suprug joj je bio šahovski velemajstor Mario Bertok), bridž i poker? Po vlastitom priznanju, u pozorištu joj je bilo malo dosadno, jer su joj kolege sporo savladavale tekst: film je više odgovarao njenom temperamentu.
Privatno je Semka bila veliki humanista i kosmopolita, žena otvorenih vidika i osoba bez predrasuda. Nije krila svoje mišljenje, što ju je katkad i koštalo karijere na pozorišnim daskama. Ostaće upamćena kao srčana i veoma požrtvovna glumica, koja je svojim likovima znala udahnuti istinski život.