DA LI STE ZNALI? Banovo brdo je dobilo naziv po...
Banovo brdo danas predstavlja deo opštine Čukarica, na kojem se sada nalazi moderno naselje višespratnica. Kao i u svakoj urbanoj sredini po ovom naselju tutnjaju tramvaji, autobusi, gužve su velike i ništa nije ni nalik na ono kako je nekada izgledalo.
O tome šta je nekada bilo ispod Zelenog venca, pročitajte OVDE!
Prostor iznad Makiša, u kartama austrijskog porekla sa početka XIX veka nazivalo se Repiško brdo. Za vreme turske vlasti na mestu gde je danas Banovo brdo bilo je Golo brdo, koje se nazivalo i Ordija.
Opsednut ovim naseljem, profesor i diplomata Matija Ban podneo je molbu Beogradskoj opštini da mu se proda zemljište na brdu daleko izvan Beograda, kako bi tamo sagradio lep letnjikovac u srpskom stilu”.
Odbornici su odlučili da mu traženo zemljište poklone, a ne prodaju, smatrajući da je to ovaj veliki patriota zaslužio. Inače, Matija Ban je obavljao poverljive poslove za srpsku vladu i istovremeno se bavio književnošću.
Po njemu se ceo kraj u početku nazivao Banovac, a posle njegove smrti 1903. godine – Banovo brdo.
Najviša tačka ovog uzvišenja nalazi se u ulici Kneza Višeslava, na 216,68 metara nadmorske visine.
Zadovoljan što se njegova ideja lepo razvila on je održavo svoju reč i na svom imanju sagradio letnjikovac. To zdanje bilo je u šumadijskom stilu, imalo je i druge sporedne zgrade koje su pripadale tipično srpskoj, seoskoj okućnici. Oko kuće se nalazila velika bašta sa cvećem.
Na ostalom prostoru podigao je vinograde i voćnjake, a gajio je pšenicu i kukuruz. Bašta je bila puna raskošnog cveća, koje je donosio iz Dubrovnika i sa grčkih ostrva. U znak poštovanja, rasade dragocenog bilja donosili su mu beogradski trgovci koji su putovali po svetu.
Ko je bio Matija Ban?
Srbin Matija Ban, rođen 1818. godine u Petrovom selu, pored Dubrovnika. Prema nekim podacima doselio se u Beograd oko 1860. godine.
Bio je oduševljeni ilirac-slavjanin i borac za ujedinjenje Dalmacije sa Banskom Hrvatskom, a kasnije predani borac za ujedinjenje svih južnoslavenskih naroda. Pisao je drame, epske i lirske pesme, istorijske i književne rasprave.
U periodu od 1839. do 1844. boravio je u Turskoj, u Carigradu i u Bursi.
Znate li koliko će godina još Beograđanka stajati uspravno? Pročitajte OVDE!
U Srbiji je Matija Ban bio posebno cenjen. Poveravane su mu diplomatske misije u ime Vlade u kojoj je jedno vreme bio i ministar. Bio je i redovni član SANU od 1858 godine.
Zadovoljan što se njegova ideja lepo razvila on je održavo svoju reč i na svom imanju sagradio letnjikovac. To zdanje bilo je u šumadijskom stilu, imalo je i druge sporedne zgrade koje su pripadale tipično srpskoj, seoskoj okućnici. Oko kuće se nalazila velika bašta sa cvećem.
Na ostalom prostoru podigao je vinograde i voćnjake, a gajio je pšenicu i kukuruz. Bašta je bila puna raskošnog cveća, koje je donosio iz Dubrovnika i sa grčkih ostrva. U znak poštovanja, rasade dragocenog bilja donosili su mu beogradski trgovci koji su putovali po svetu.