ZABRANJENO: Ovu knjigu o istoriji Srba, pisanu u XIX veku, kriju od nas (VIDEO)

Ono što je Vuk Karadžić radio za srpsku književnost, on je radio za srpsku istoriju, a njegove knjige ostale su nepriznate zato što je materijal sakupljao putujući po Srbiji i zbog neprihvatanja tadašnje bečko-berlinske škole.

Miloš S. Milojević (1840-1897) je proučavao je istoriju Srba na način na koji niko pre njega nije radio i to je po mnogima njegov “najveći greh“. Naime, on je tragao po arhivama Pekinga, Moskve, Rima, po arapskim bibliotekama, na mestima gde pre njega srpski ni evropski istoričari nisu.

Zbog načina na koji je proučavao istoriju i zbog toga što nije hteo da se osloni jedinu priznatu bečko-berlinsku istoriografsku školu, naš politički establišment njegovog vremena umalo ga nije proglasio političkim prestupnikom ili “čovekom rastrojenog duha“, da bi se posle smrti Kneza Mihaila pokazalo da su teze koje je Milojević zastupao bile ispravne.

Posle 1866. godine, Milojević preduzima duga i mučna putovanja po Staroj Srbiji i Makedoniji. Putovao je najčešće prerušen u zidara, sklapajući poslove za građevinske radove. Samo se u retkim prilikama predstavljao svojim pravim imenom i objašnjavao prave ciljeve svojih putesestvija, a to je sakupljanje istorijske građe.

Milojević je pronašao srpske spomenike po čitavoj Evroaziji, osvetlio istorijsko kretanje srpskog naroda, i po njemu je dolazak Slovena na Balkan u 7. veku postala najveća besmislica. Za svaku svoju tvrdnju ostavio je dokaz i naveo gde se on nalazi. Međutim od 1872. godine, do danas ni jedan srpski istoričar nije pokušao da proveri Milojevićeve arhivobiografske navode.