PITANJE VEĆE OD HRIŠĆANSTVA: Zašto svi hrišćani NE SLAVE BOŽIĆ ISTOG DANA?

Za hrišćane širom sveta Božić je jedan od najvećih praznika u godini. Tada se cela porodica okuplja oko zajedničke trpeze, neprijatelji se mire, a bilo je i slučajeva kada su ratovi prekidani samo kako bi i vojnici mogli da proslave ovaj dan. Ipak, iako se svi hrišćani slažu oko simbolike i značaja Božića, oko datuma njegovog proslavljanja postoje nesuglasice.

Božić je hrišćanski praznik kojim se proslavlja rođenje Isusa Hrista. Iako većina modernih istoričara smatra da bi godina rođenja Isusa Hrista mogla biti u opsegu između 7. do 2. godine pre nove ere, tačan datum njegovog mogućeg rođenja je zapravo nepoznat.

Do sredine 4. veka, zapadne hrišćanske crkve su prihvatile da se Božić obeležava 25. decembra, a to je kasnije usvojeno i na Istoku. Ovaj datum je verovatan odabran da se poklapa sa nekim od drevnih paganskih festivala koji su se dešavali oko kratkodnevice. 

Isti datum, ali ne i isti dan

Dakle, Božić u celom hrišćanskom svetu pada na isti datum – 25. decembar! Problem je nastao u korišćenju različitih kalendara zbog koga se on ne slavi istog dana!

Srpska pravoslavna crkva, zajedno sa još nekim hrišćanskim zajednicama, još uvek koristi julijanski "stari" kalendar, a po njemu je 25. decembar zapravo 7. januar. 

Gregorijanski i julijanski kalendar

Ova razlika nastala je 1582. godine kada je, u vreme pape Grgura XIII, izvršena kalendarska reforma. Većina praznika koje obeležavaju obe crkve danas se zbog toga praznuju u razmaku od 13 dana jedan od drugog.

Gregorijanski "novi" kalendar odmah su prihvatile Italija, Poljska, Portugal i Španija, a ubrzo i ostale katoličke zemlje. Protestantske zemlje prešle su na gregorijanski kalendar mnogo kasnije, a neke pravoslavne zajednice su to učinile tek u 20. veku. 

Poruka sa srpske SVETE ZEMLJE: Dok je Božića, biće i Srba na Kosovu

Julijanski kalendar mnogo je stariji i uveo ga je Julije Cezar 46. godine pre nove ere. Iako se danas smatra nepreciznim (pa je zbog toga i odbačen), njega i dalje koriste neke nacionalne pravoslavne crkve među kojima su srpska, crnogorska i makedonska, kao i ruska, gruzijska pravoslavna crkva, Jerusalimska patrijaršija, Kopti i neki manastiri na Svetoj gori u Grčkoj.